Komemoracija povodom smrti uglednog profesora i vrsnog violiniste Dževada Šabanagića, koji je preminuo prošle sedmice u 79. godini, održana je 13. maja u Narodnom pozorištu Sarajevo. Komemoraciji su, osim članova porodice, prisustvovali brojni prijatelji, kolege i studenti profesora Šabanagića. Njegovo naslijeđe živjet će kroz sjećanja svih onih koji su imali privilegiju učiti od njega i raditi s njim.

Dževad Šabanagić je ostavio neizbrisiv trag na muzički i umjetnički život Bosne i Hercegovine, kao i na Sarajevsku filharmoniju i Muzičku akademiju gdje je proveo veći dio svoje karijere. Direktor Sarajevske filharmonije Vedran Tuce naglasio je da je Šabanagić živio za muziku do posljednjeg dana svog života, ističući njegov neumorni angažman tokom rata, koji je bio ključan za opstanak ove vrste umjetnosti u tom teškom periodu. Profesorica Muzičke akademije UNSA Amila Ramović kazala je da su lik i djelo profesora Šabanagića, reputacija dobrog čovjeka i umjetnika, isprepleteni tako da se o njima ne može odvojeno govoriti, što svjedoči o rijetkom primjeru ostvarenog ideala umjetnosti koja nije skrivena iza zavjesa profesionalnih institucija, nego živi među ljudima zanesenim inspiracijom i ljubavlju prema muzici.

Profesor Dževad Šabanagić rođen je u Sarajevu 21. aprila 1945. godine gdje je završio Muzičku akademiju u klasi profesora Kurta Hauzera 1971. godine. Već od ranih studentskih dana se istakao kao kamerni i orkestarski violinista. U periodu od 1964. do 1966. godine bio je angažovan u Simfonijskom orkestru RTV Sarajevo. Od 1966. do 1974. godine radio je kao nastavnik violine u Muzičkoj školi “Dr. Vojislav Vučković” u Sarajevu, a potom je bio i njen direktor od 1973. do 1983. godine. U tom periodu intenzivno radi na razvoju muzičkog školstva na području grada Sarajeva i otvara niz područnih odjeljenja, koja kasnije prerastaju u samostalne muzičke škole. Za takav angažman školi je 1976. godine dodijeljena Šestoaprilska nagrada Grada Sarajeva.

Godine 1983. postao je asistent za Kamernu muziku za gudače na Muzičkoj akademiji u Sarajevu, a zatim je djelovao u zvanju docenta (1987), vanrednog profesora (1994) i redovnog profesora (2000) do odlaska u mirovinu 2015. godine. Na Muzičkoj akademiji bio je izuzetno aktivan nastavnik i član uprave, te je djelovao kao predsjednik komisije za umjetničku aktivnost Muzičke akademije u Sarajevu (1989, 1991), šef gudačkog odsjeka u dva mandata te je bio prodekan Muzičke akademije u Sarajevu do 1999. godine. 

Umjetnički rad Dževada Šabanagića ogleda se u aktivnoj solističkoj, kamernoj i orkestarskoj djelatnosti, a kao solista nastupa sa Sarajevskom filharmonijom, Simfonijskim orkestrom RTV Sarajevo i Simfonijskim orkestrom Mostar. Najveći dio svog umjetničkog angažmana ostvaruje sa Gudačkim kvartetom Kamernog teatra 55 u Sarajevu čiji je vođa od njegovog osnivanja 1968. godine Kvartet poslije postaje poznat pod imenom Sarajevski gudački kvartet sa kojim je Dževad Šabanagić djelovao više od 30 godina i nastupio na preko 300 koncerata u zemlji i inostranstvu. Preko dvije decenije bio je član i Sarajevskog baroknog trija sa flautistom Bećirom Drndom i pijanisticom Ljiljanom Pećanac sa kojima je uspješno održao više od 100 koncerata u zemlji i inostranstvu. Značajan je njegov angažman u ansamblu MOMUS (Moderna muzika Sarajevo), koji je tokom sedamdesetih godina prošlog stoljeća izveo brojna djela bosanskohercegovačkih kompozitora kao što su Josip Magdić, Vojin Komadina, Miroslav Špiler, Milan Jeličanin, Nada Ludvig Pečar i Anđelka Bego Šimunić.

Kao jedan od najaktivnijih umjetnika u Sarajevu pod opsadom, Dževad Šabanagić je dao neizmjeran doprinos očuvanju kulturnog života grada u teškim uslovima ratne destrukcije. U periodu od 1992. do 1995. sa Sarajevskim gudačkim kvartetom održao je preko 100 koncerata u Sarajevu i oko 50 na ratnim turnejama u inostranstvu, aktivno je koncertirao sa Sarajevskim baroknim trijom, a značajan je i Šabanagićev angažman u obnovi rada Sarajevske filharmonije u kojoj je u poslijeratnom periodu postao koncertmajstor. Ostavio je i neizbrisiv trag u održanju kontinuiteta nastavnih i umjetničkih aktivnosti Muzičke akademije u ratnim danima.

U svojoj koncertnoj karijeri Dževad Šabanagić je izveo izuzetno bogat i raznovrstan repertoar, koji je obuhvatio kompozicije od baroknog do savremenog repertoara, a neke od njih su doživjele svoje svjetske i BH premijere. Sa kamernim ansamblima je snimao za RTV Sarajevo, RTV BiH i Radio BiH u kojima su ostali zapisi trio sonate J. B. Localleta, J. J. Quantza, J. Haydna, V. Hassenberga, F. R. Frickera, I. Bugarinovića, a zatim i Kvintet L. Boccherinija, Gudački kvartet J. Haydna, E. Griega, A. Dvořáka, F. Schuberta, W. A. Mozarta, S. Rahmanjinova i Koncert za dvije violine i orkestar A. Vivaldija.

O njegovim izvedbama svjedočila je publika širom bivše Jugoslavije, Sovjetskog saveza, Francuske, Njemačke, Češke, Portugala, Švicarske, Holandije, Turske, Austrije, Španije, Norveške, Engleske, SAD-a, Italije i dalje. Nastupa na mnogim festivalima u bivšoj Jugoslaviji i inostranstvu: Dani muzike Budva – Sveti Stefan, Tribina savremene muzike u Opatiji, Muzički festival u Farfi – Italija, Sarajevska zima, Baščaršijske večeri, Ljeto u Kamernom, Sarajevske večeri muzike SVEM, Sarajevski internacionalni festival muzike SINF i Bihaćko ljeto.

Kao profesor kamerne muzike na Muzičkoj akademiji u Sarajevu sa studentima postiže značajne rezultate na republičkim i saveznim takmičenjima u Dubrovniku, Sarajevu, Mostaru, Prištini i Beogradu. Bio je član žirija na takmičenjima u Beogradu, Mostaru i Zagrebu.

Pored umjetničke i pedagoške djelatnosti Dževad Šabanagić bavio se društvenim radom te obavljao niz funkcija: Član izvršnog odbora kulturno-prosvjetne zajednice BiH (1967-1969),  Predsjednik Zajednice muzičkih škola Bosne i Hercegovine (1973-1983), Generalni sekretar Saveza Udruženja muzičkih pedagoga Jugoslavije, predsjednik organizacionog odbora seminara za nastavnike muzike (1998-2000), predsjednik Udruženja muzičkih pedagoga Bosne i Hercegovine, predsjednik Udruženja muzičkih umjetnika Bosne i Hercegovine, predsjednik Udruženja muzičkih pedagoga u Federaciji BiH, predsjednik upravnog odbora Sarajevske filharmonije, član upravnog odbora Narodnog pozorišta u Sarajevu, predsjednik savjeta Sarajevske filharmonije, predsjednik Izvršnog odbora Muzičke akademije u Sarajevu.

Dobitnik je Povelje muzičke škole “Dr. Vojislav Vučković” za razvoj muzičkog školstva, Povelje Grada Sarajeva za rad Gudačkog kvarteta u ratu, Zahvalnice 5. korpusa Armije Republike Bosne i Hercegovine, Povelje Internacionalne lige humanista za 1996. godinu, Nagrade Udruženja muzičkih pedagoga BiH za rad Gudačkog kvarteta i Šestoaprilske nagrade Grada Sarajeva za 1999. godinu.

“U jugoslovenskoj violinskoj galeriji pojavilo se još jedno perspektivno ime… Suptilan osjećaj za romantičarsku frazu, za liniju koja je čista i kontinuirana. Posebna karakteristika je lijep ton, sonoran, gotovo uvijek čist, izvanredne boje i intenziteta, a to je po mom mišljenju jedan od primarnih kvaliteta za jednog violinistu. Njegovo tumačenje je zrelo i nadahnuto”, zapisala je davne 1974. godine Jagoda Martičević, kritičarka iz Zagreba (“Susret s mladima”, Radio Sarajevo).

U referatu za izbor u zvanje vanrednog profesora njegove kolege David Kamhi, Faruk Sijarić i Bećir Drnda rekli su o Dževadu Šabanagiću: “Dževad Šabanagić je postigao izuzetne rezultate u vaspitno-obrazovnom procesu. Rezultate koje je postigao na svim poljima svog djelovanja bilo je moguće postići zahvaljujući njegovim organizacionim sposobnostima, nastavno-pedagoškim iskustvom, društveno-političkom aktivnošću kao i stručnim odnosom prema radu i međuljudskim odnosima koji su na visokom nivou. Inicijator je posjeta i saradnje odsjeka škole sa istaknutim muzičkim školama u cilju unaprjeđenja nastave i širenja muzičke kulture nastavnika. Karakterisale su ga objektivnost, moralno-radni kvaliteti, a posebno odnos sa ljudima, što je sve imalo za posljedicu unaprjeđenje muzičkog školstva.”