Alexandre Paulikevitch je jedan od rijetkih savremenih plesača muškaraca onoga što bismo mi zvali trbušnim plesom, premda se na Bliskom istoku ova forma plesa, koja je nastala u Egiptu i koju su prvobitno izvodile žene u ženskom društvu, naziva baladi.
Četrdesetih i pedesetih godina prošlog vijeka, egipatska kinematografija je bila puna baladi plesačica koje su bile poštovane kao prave zvijezde bliskoistočnog filma. Zlatnu eru egipatske kinematografije smijenio je religijski konzervativizam koji je sve više jačao u društvu, a baladi plesačice su marginalizovane i njihov status je izmijenjen: baladi ples počeo se shvatati isključivo kao vid zavođenja muškaraca.
Paulikevitch je naučio plesati baladi gledajući egipatske crno-bijele filmove, a danas nastupa i radi kao koreograf, nastojeći publici predstaviti dubinu baladi plesa koju jednako mogu izvoditi i muškarci i žene. „Baladi je u svojoj suštini improvizacija. Mišljen je i za proslave i za tugovanje. U njega možete prevesti bol, ljutnju, ali njime možete i zabavljati“, ispričao je Paulikevitch za BBC.
Iako je Bejrut jedan od najotvorenijih gradova Bliskog istoka za LGBT osobe, Alexandre je kao gay plesač nailazio i nailazi na mnoštvo poteškoća u svojoj karijeri: na uvrede, provokacije i smijeh. To ga nije pokolebalo da nastupa i dalje. Na njegove časove ponekad dolaze i muškarci koji bi htjeli naučiti plesati baladi, ali je većinom riječ o strancima. Većinu polaznica čine žene.
